Sanatorium specjalizowało się w leczeniu chorób układu oddechowego – astmy oskrzelowej i alergii. Do leczenia tych chorób wykorzystywano naturalne inhalatorium
które znajdowało się w pobliskiej jaskini. Znajdowała się ona głęboko w masywie wapiennym charakteryzując się doskonałymi wartościami leczniczymi.
Sanatorium było w stanie pomieścić około 700 dzieci. Turnus leczniczy trwał trzy tygodnie. W tramach jego prowadzone były zajęcia leczniczo – rehabilitacyjne w jaskini jak i w samym ośrodku, który posiadał niezbędny do tego sprzęt – mały basen – salę gimnastyczną, gabinety lekarskie itp. Dodatkowo prowadzone w nim były zajęcia przedszkolne i szkolne.
Po rozpadzie Czechosłowacji ośrodek dalej prosperował, jednak zainteresowanie tym miejscem zaczęło stopniowo spadać. Przyczyną tego było ograniczenie finansowań tego typu prywatnych ośrodków przez państwo. Z uwagi braku dofinansowań ilość dzieci przyjeżdżających do sanatorium zaczęła maleć, a co z tym szło finanse zaczęły kurczyć się. Towarzystwo które zarządzało ośrodkiem zaczęło popadać w długi i zmuszone zostało do zamknięcia tego miejsca.
Długi już czas wybieraliśmy się do tego ośrodka. Udało nam się trafić do niemal nienaruszonego miejsca. Tak jak zostało pozostawione, tak stoi – co zresztą zauważycie po fotografiach. Swój stan zawdzięcza tym, że jest położone z dala od miast i skupisk dużej ilości ludzi.
Autorzy zdjęć:
Marek Pawlicki
Gabriel Kondras
GALERIA ZDJĘĆ
